Siyonist işgalci İsrail'rejiminin savaş, Filistin ve Arap/Müslüman dünyasına saldırı amaçlı kurulan bakanlıkta (IDF) 2015-2019 yılları arasında eski bakan olan Gadi Eisenkot, yolsuzluklarıyla meşhur İsrail'de siyasete girip girmeyeceğine birtürlü karar veremedi.
Fakat onunla çalışanların Siyonist medyanın önde gelenlerinden The Jarusalem Post Gazetesi'ne verdiği bilgiye göre, Gadi, sözde Yahudi ülkesi İsrail rejimine daha çok katkıda bulunmak istiyor. Siyasi çalkantı ve güvensizliğin zirve yaptığı işgalci İsrail'de bu Siyonist önderi yakın bir zamanda yeni bir politikacı/yüz olarak görebiliriz.
Eisenkot, işgalci rejim siyaset dünyasında yolsuzluk ve güvensizlik nedeniyle değer kaybeden siyasetçilerin arasında kalan tek potansiyel oyun değiştirici olarak görülüyor.Var olanlar arasında başarılı bir general olarak görülen, Eilat'ın yerlisi olmak ve Fas'tan gelen göçmenlerin oğlu olmak, toplumun en fakir kesimlerini ve dini aile üyelerini iyi anlamak onu ön plana çıkarıyor.
Ancak geçmişte onunla çalışanlar onu çok olası bir politikacı olarak nitelendirdi.
IDF'DE üç buçuk yıldır sözcüsü olan Hay Lugasi,” siyasetten bahsettiğine şaşırdım, çünkü ateş gibi uzak kaldı” açıklamasında bulundu.
“Başbakan Ariel Sharon'un askeri Sekreteri olsa bile, şimdiye kadarki en politik olmayan askeri sekreterdi.” ifadesini kullanan Lugasi, Eisenkot'un politikacıların olacağı doğum günü partilerine bile gitmeyeceğini söyledi. Sözcü olarak çalışmaya başladığında, Eisenkot Lugasi'ye basını uzak tutmanın puan kazandıracağını söyledi, ancak yine de gazetecilerle düzenli olarak görüştü ve siyaset ve toplumdaki rollerinin önemini anladı.
IDF hizmetinden sonra, Eisenkot birkaç ay boyunca Washington Enstitüsü'nde misafir askeri olarak görev yapmak için ABD'ye gitti. Enstitüde Eisenkot, İbranice yazdığı ve aynı zamanda İngilizce çeviri üzerinde çok çalıştığı İsrail'in ulusal güvenlik stratejisi için kılavuzlar adlı 78 sayfalık bir rapor yazdı. İngilizcesi Washington'dayken daha iyi hale geldi ve İngilizce olarak halka açık sunumlar yaptı.
William Davidson Enstitüsü'nde seçkin bir araştırmacı olan Dennis Ross,”İsrail için sadece askeri araçları değil, tüm araçları oluşturan kapsamlı bir strateji geliştirdi " dedi. Ross'a göre, Eisenkot bir sorunu temelden çözebilir ve onunla en iyi nasıl başa çıkılacağının da yollarını biliyordur.
Eisenkot'un liderlik becerilerinden ve güçlü bir amaç duygusundan etkilendiğini söyleyen Ross, ”o bir lider ve birçok liderin etrafında oldum. Beni şaşırtan şey, ülkenin geleceği hakkında ne kadar stratejik olduğunu ve genel derinliğini ve ordu/güvenliğin ötesindeki meseleleri kavramasıydı. Hayatımda birçok lider ve politikacının yanında oldum. O tam bir insan ve iyi bir insan.” diyor.
Eisenkot için, ”Doğası gereği bir problem çözücüdür." diyen Ross, "İsrail'in ellerini bağlayan kararlar almaz. Onun stratejik sonuçlarını düşünmeden karar veren bir lider olduğunu düşünmüyorum.” açıklamasında bulundu.
Eski bir Jerusalem Post editörü olan David Makovsky, Eisenkot'u “sterling karakterli inanılmaz bir adam." olarak nitelendirdi. İsrailli politikacıların onu geçtiğimiz seçimlerde aday göstermeye çalıştığını söyleyen Makovsky, onun ise bu isteklere ele geçirilen Hizbullah tünelinde bir fotoğraf ve resepsiyonlardan uzak olduğunu belirten bir mesaj göndererek cevap verdiğini belirtiyor.
”Hayatını devlete adadı ve odak noktası tamamen İsrail halkına odaklandı.” iddiasında bulunan Makovsky'ye göre, "O anlayışlı ama politik bir köpekbalığı değil.”
ABD'de Eisenkot'u tanıyan kaynaklar, “Likudnik değil”, “büyülü çözümlere inanmıyor” ve “kenarlardaki basit fikirlere karşı ihtiyatlı " olduğunu söylüyorlar.
Halen IDF'de bulunan ve Eisenkot ile yakın bir şekilde çalışan mevcut bir askeri subay onu “çok dürüst, güvenilir, odaklanmış, şiddetli, sabırlı, zeki, kurnaz, hesaplayıcı ve stratejik bir düşünür." olarak nitelendiriyor.
"Sahip olduğumuz en fotojenik genelkurmay başkanı değil" açıklamasında bulunan asker, onun için, “Beş yıllık bir bütçe planı hazırlamak için siyasi manevra yaptı. Başka hiçbir Genelkurmay Başkanı bunu yapamadı. O çok alçakgönüllü ve dünyevi. Devleti ve kurumlarını derinden önemsiyor. Omuzunda yıldızlar olan biri gibi davranmıyor. Nerede olduğunu ve kazandığını biliyord.” ifadesini kullandı.
Savunma bakanlığındaki sözcü Lugasi, Eisenkot'u bir politikacı olarak görmenin garip olacağını, ancak kavgaya katılırsa motivasyonlara ihtiyaç olmadığını, çünkü kendini büyütmek için siyasi bir kariyere ihtiyaç duymadığını söyleyerek, "Siyasete girerse, farklı bir şeyler getirecektir ve bu olursa, İsrail halkı şanslı olacak.” açıklamsında bulundu.
Merkez solun kurtarıcısı olarak Eisenkot siyasete girerse, bazıları Başbakan Benyamin Netanyahu'yu yenmek için en iyi şansı bulacağını iddia ediyor Niçin? Bir uzmana göre, Eisenkot Netanyahu'ya karşı ulusal güvenlik ve dış politika konularında en güçlü mücadeleyi koyabilir.
Bu düşüncedeki kusur, merkez solda ortaya çıkan başka bir partinin tam olarak Netanyahu'nun istediği şey olması, oyu Mavi ve Beyaz partisi ile Yesh Atid arasında daha da bölmek ve çok sayıda oyun sağa gitmesini sağlamak. Bir Eisenkot Partisi, bu haftaki bir anketin gösterdiği gibi 15 sandalye çekebilir, ancak böyle bir partinin üyelerinin çoğu, merkez sol blok içinde hareket eden politikacılar olacaktır. Sağdan sadece dört kişi gelirdi, bu da Netanyahu'ya koalisyon kurmak için yeterli koltuk verir.
Eisenkot'un şu anda Likud dışında olan Gideon Sa'ar'a katılabileceğine dair spekülasyonlar var, ama daha iyi bir soru: neden herkes Eisenkot'un iyi bir politikacı olacağını düşünüyor?
Eski IDF şefi, ulusa katkıda bulunmaya devam etme konusundaki ilgisini gösterirken, İsrail'in millet meclisi olan Knesset için koşmadan önce dikkatli olmalı. Tel Aviv'deki Kirya askeri karargahının 14. katındaki Eisenkot'un ofisi olan duvarın dışındaki resim sıralarına bakın. Seleflerinden sadece ikisi başbakanlığa girdi: Yitzhak Rabin ve Ehud Barak, ikincisi İsrail'in başbakanları arasında en kısa sürede rekor kırdı ve en son siyasete geri döndü, ancak 2019'daki ilk seçimlerde Knesset'e girmemek için. Siyaseti takip edenler bilir eski genelkurmay başkanı Ehud Barak başarısız oldu.
Shaul Mofaz, Likud'dan Kadima'ya geçerken, partiyi devralmak için Tzipi Livni ile savaşırken ve liderliği altında Kadima 29 sandalyeden sadece ikiye düştü.
Eski bir Savunma Bakanı olan Moshe “Bogie” Ya'alon, Likud'da Netanyahu'nun varisi olarak lanse edilliyordu fakat olmadı.
İkinci Lübnan Savaşı sırasında Genelkurmay Başkanı Dan Halutz, bu savaşın başarısızlıkları nedeniyle istifa etti, Kadima'ya kaydoldu ve parti listesinde en üst sırada yer almayı hedeflediğini açıkladı, ancak seçim yuvarlandığında bile koşmuyordu.
Şimdi son iki genelkurmay başkanı, Gabi Aşkenazi ve Benny Gantz, son anketlere inanılırsa, siyasi kariyerlerinin sonuna yaklaşıyor gibi görünüyor. Ne olursa olsun, şu ana kadar görevdeki şartları a.) Netanyahu liderliğindeki bir hükümette oturmama sözü ve b.) en başından beri onları aldattığını fark etmedikleri için hatırlanacak.
Eisenkot tüm bunları biliyor ve yine de siyasete girme ve meclise koşmayı düşündüğü söylentileri var. Eisenkot'un buna layık bir aday olmadığı ve siyasete girmemesi gerektiği söylenmiyor. Aksine: İsrail, yeni siyasi kan ve yeni liderliğe umutsuzca ihtiyaç duyuyor. Sorun, bu devletle doğan – ülkenin her zaman bir kurtarıcı/Mesih'e ihtiyacı olduğu ve bu Mesih'in de her zaman eski bir genelkurmay başkanı olması gerektiği fikridir.
Fakat Eisenkot'un öncülerinin deneyimlerinden öğrenecek bir şey varsa, generallerin Knesset'te iyi yapmamasıdır. Amerika Birleşik Devletleri'nde, Başkan seçilen Joe Biden'in emekli General Lloyd Austin'i bir sonraki savunma Sekreteri olarak atamayı planladığını duyurmasının ardından benzer bir geri çekilme oldu. Eleştirmenler, Pentagon'da ihtiyaç duyulan şeyin başka bir askeri subay değil, sivil denetim olduğunu savunuyorlar.
Generallerin birçok yeteneği var, ancak çeşitli nedenlerden dolayı siyasetin üstün olduğu bir yer değil gibi görünüyor. Savaş alanında olduğu gibi zor, bu generaller düşmanlarını veya rakip siyasetçileri sabah gülümsemeye ve sonra da akşam onları vurmaya çalışan biri gibi gözüküyor. Koalisyonlar kurmak ve koalisyonları kırmak zorunda değiller. Ellerini kirletmek ve kirli oynamak zorunda değiller. En önemlisi, siyasete girdiklerinde statüleri aynı değildir. Orduda saygı duyulur ve saygı görürler fakat siyasette, onları daha önce hiç yaşamadıkları bir şekilde incelemekte sorun yaşamayan bir halkla karşı karşıya kalıyorlar.
İsrail'in yeni liderliğe ihtiyacı olduğu hissi anlaşılabilir. Netanyahu son 11 yıldır ülkeyi yönetiyor, ancak şimdi rüşvet, dolandırıcılık ve güven ihlali nedeniyle yargılanıyor. Destekçileri arasında bile, değişim zamanı olduğuna dair bir his var.
Ancak, siyasi mesihler sadece aniden ortaya çıkmaz ve bir ülkeyi kurtarmaz.
Netanyahu'nun bu kadar uzun süre iktidarda kalmayı başarmasının nedenlerinden biri, her düşüncenin siyaset tarafından yönlendirildiği özlü bir politikacı olmasıdır: kabine kararları, nasıl giyindiği, ne söylediği ve kiminle buluştuğu.
Gantz'ın şu ana kadar başarısız olmasının nedeni, Mofaz, Lipkin-Shahak ve Ya'alon'un ondan önce bilmediği gibi, bu şekilde nasıl çalışacağını bilmemesi. Çünkü her iyi general/asker kökenli olmak o kişiyi iyi bir politikacı yapmaz.
Gerçek değişimin gerçekleşmesi için, İsrailliler liderlere sürekli olarak şu anda görevde olanlarla karşılaştırmadan bakabilmelidir. İnsanların “Eisenkot”un arzu edildiğini hissetmelerinin nedeni, Netanyahu ile rekabet edebilecek birine ihtiyaç duymalarıdır.
“Bay Güvenlik.” olarak adlandırılan/bilinen Eisenkot böyle olmak zorunda değil ve İsrail'in yeni bir liderlik seçmesi için insanların yeni bir liderlik hayal etmesi gerekiyor. Bu, herhangi bir aday olabilir. Eski bir genelkurmay başkanı her zaman doğru bir cevap değildir.
/Abdullah Yiğit